Meera Bai

larawan ni Meera Bai.

Meera Bai

Meera Bai

Si Meera Bai, na binabaybay din na Mira Bai (c. 1498–c. 1547) ay isang Hindu mystic poet at deboto ni Krishna. Isa siya sa pinakamahalagang Sants ("totoo" o "mga santo") ng kilusang Vaishnava bhakti. May 1,300 pad (tula) na karaniwang kilala bilang bhajans (sagradong mga kanta) ang iniuugnay sa kanya. Ang mga ito ay sikat sa buong India at naisalin at nai-publish sa buong mundo. Sa tradisyon ng bhakti, sila ay nasa marubdob na papuri kay Lord Krishna. Sa karamihan ng kanyang mga tula, inilarawan niya ang kanyang walang pasubali na pagmamahal sa kanyang Panginoon at itinataguyod si Krishna bhakti bilang ang pinakamahusay na paraan ng pamumuhay dahil tinutulungan tayo nitong kalimutan ang ating mga hangarin.

Kawikaan

Liriko ng mystic na kanta

• Para sa iyong kapakanan, ibinigay ko ang lahat ng kasiyahan,
  Ngayon, bakit mo ako pinapangarap?
  Lumilikha ka ng kirot ng paghihiwalay sa loob ng dibdib
  Upang maaari kang lumapit at pawiin ito?
  O! Panginoon! Ngayon hindi na kita iiwan
  Nakangiti, tawagan mo ako kaagad!
  Si Meera ay iyong lingkod sa kapanganakan pagkatapos ng kapanganakan
  Ipagkaisa mo ako sa bawat paa.
  • V.K.Subramanian sa Mystic Songs of Meera, p. 21
• Inay, nakipag-bargain ako at bumili ng Govinda! Hayaang sabihin ng ilan:Murang!Hayaan ang ilan na sabihin:Magastos! Natimbang ko na sa balanse. Hayaang sabihin ng iba:Nasa bahay siya, sabi ng iba!Sa kakahuyan! Palakasan sa piling ni Radha! Kapag dumating ang Panginoong Giridhar Krishna ni Meera, mahal.
  • V.K.Subramanian sa "Mystic Songs of Meera", p. 23
• Gusto kong magkaroon ka nito, lahat ng kagandahan sa aking mga mata, at ang biyaya ng aking bibig, lahat ng ningning ng aking lakas, lahat ng kahanga-hangang bahagi ng aking katawan, hindi ba't totoong pag-ibig ang pinag-uusapan natin, tunay na pag-ibig?"
  • Meera Bai, sa [ http://books.google.co.in/books?id=fpcvv5pGKWMC&pg=PA250 Mga Tula ng Pag-ibig mula sa Diyos: Labindalawang Sagradong Tinig mula sa Silangan at Kanluran], p. 250
• Huwag kalimutan ang pag-ibig; dadalhin nito ang lahat ng kabaliwan na kailangan mo upang iladlad ang iyong sarili sa buong uniberso.
  • Mīrābāī, sa ” Mga Tula ng Pag-ibig mula sa Diyos: Labindalawang Sagradong Tinig mula sa Silangan at Kanluran”, p. 251
• Isang gabi habang naglalakad ako sa disyerto, ang mga bundok ay sumakay sa aking mga balikat At ang langit ay naging puso ko, at ang lupa - ang sarili kong katawan, ginalugad ko. Ang bawat bagay ay nagsimulang kumindat sa akin, at si Mira ay matalinong nagkalkula ng pag-iisip, Ang charms ko dapat nasa taas nila ngayon ay isang magandang panahon upang sumugod sa kanyang mga bisig, baka hindi niya ako iiwan ng ganun kabilis.
  • Mira Bai, Mga Tula ng Pag-ibig mula sa Diyos: Labindalawang Sagradong Tinig mula sa Silangan at Kanluran
• The Great Dancer is my husband," sabi ni Mira, "rain washes off all other colors."
  • Mīrābā, sa Christian Mysticism East and West: What the Masters Teach Us, p. 121
• Ang aking kasintahan ay umalis sa ibang bansa, basang-basa sa aming pintuan Pinagmamasdan ko ang pagbagsak ng mga ulap. Sabi ni Mira, walang makakasira sa kanya. Ang pagnanasa na ito ay hindi pa mapapawi.
  • Mīrābāī, sa For love of the Dark One: songs of Mirabai, p. 55
• Yung madilim na naninirahan sa Btaj Ang tanging kanlungan ko. O, aking kasama, Ang makamundong ginhawa ay isang ilusyon, Sa sandaling makuha mo ito, ito ay pupunta Pinili ko ang Indestructible para sa aking kanlungan Sino ang ahas ng kamatayan Hindi lalamunin. Ang aking minamahal ay nananahan sa aking puso, Nakita ko na talaga ang Abode of Joy na iyon. Ang Panginoon ni Mir ay si Hari, ang Hindi Masisira Panginoon ko, ako ay nagpakanlong sa Iyo iyong alipin.
  • Mīrābāī, sa Indian Religions: A Historical Reader of Spiritual Expression and Experience, p. 351
• O aking kasama, ang makamundong ginhawa ay ilusyon, Sa sandaling makuha mo ito, ito ay pupunta. Pinili ko ang hindi masisira bilang aking kanlungan, Siya na hindi lalamunin ng ahas ng kamatayan. Ang aking minamahal ay nananahan sa aking puso buong araw, Nakita ko na talaga ang tahanan ng kagalakan. Ang panginoon ni Meera ay si Hari, ang hindi masisira. aking panginoon, ako ay nagpakanlong sa iyo, iyong alilang babae.
  • Mira Bai, sa Saints of India: Mirabai, p. 251
• Naramdaman ko ang pag-indayog ng mga balikat ng elepante; at ngayon gusto mo akong umakyat sa isang jackass? Subukan mong magseryoso.
  • Mīrābāī, sa “Christian Mysticism East and West: What the Masters Teach Us ”, p. 122

Tungkol kay Meera Bai

• Ang kanyang [Mira] na pagiging simple, malalim na debosyon sa Diyos, matinding espirituwal na pagnanasa at madamdaming tula ay ginagawang pambansang pamana ng India ang nakalalasing na mga kanta ni Meera, na lumampas sa mga hadlang sa rehiyon, lingual, at oras at inaawit sa buong India.
  • Sinipi sa "Mystic Songs of Meera", p. 1

• Mga Bhajans ni Mira! Paano sila hindi maganda? Pamilyar na pamilyar ako sa maraming bhajans ng Mirabai. Sa aking Sabarmati Ashram ang mga bhajans na ito ay inaawit nang paulit-ulit at may pagmamahal at debosyon sa Kanya. Ang ganitong pambihirang kagalakan ay nararanasan mula sa kanyang mga bhajans.
  • Sinipi ni Mahatma Gandhi sa Others on Mirabai
• Ang santo Mirabai ay ang pinakasikat sa mga babaeng santo ng India at maaaring mairanggo sa mga nangunguna sa mga mistiko ng mundo.
  • Swami Yatishwaranandji sa “Others and Mirabai”
• Ang pag-ibig ay isang bagay na ganap na hindi makasarili, na walang pag-iisip na higit sa pagluwalhati at pagsamba sa bagay na pinagkalooban ng ating pagmamahal. Ito ay isang katangian na yumuyuko at sumasamba at walang hinihinging kapalit. Ang pag-ibig lamang ang tanging kahilingan na dapat itanong ng tunay na pag-ibig. Sinasabi ng isang Hindu na santo (Mirabai) na noong siya ay ikinasal, sinabi niya sa kanyang asawa, ang hari, na siya ay may asawa na. Kanino?" tanong ng hari. Sa Diyos," sagot nito.
  • Swami Vivekananda sa “Iba pa sa Mirabai”
• Walang lubos na ginawa sa istilo ni Mira, at walang erotikong elemento sa kanyang tula. Ngunit sa kanya ang mga ito ay mga instrumento na ginagamit upang ipahayag ang isang malalim at personal na nararamdamang damdamin. Maaari niyang gamitin ang kama ng kasal bilang simbolo ng mystical unyon sa Diyos sa paraang Santo -- makata, o bilang simbolo ng kahandaan ng deboto na ibigay sa Panginoon ang lahat ng nasa kanyang kapangyarihan. Ngunit sa tula ni Mira ay walang hilig na magpakasaya sa mga damdaming debosyonal na may bahid ng erotismo.
  • A.J. Alston sa "Iba pa sa Mirabai"
• Inawit ni Mira ang kanyang pag-ibig kay Krishna nang may kasimplehan at tuwiran na sa kanyang mga kanta ay milyon-milyong tao ang nakatagpo ng boses at alingawngaw ng kanilang sariling pananabik sa Diyos.
  • Swarup, Ram (2000). Pagninilay: Yoga, diyos, relihiyon. p. 196