Tarafa

Si Ṭarafah ibn al-‘Abd ibn Sufyān ibn Sa‘d Abū ‘Amr al-Bakrī al-Wā’ilī (c. 543 – c. 569) ay isang Arabian na makata ng tribo ng Bakr. Isa siya sa pitong makata ng pinakatanyag na antolohiya ng sinaunang Arabic na tula, na kilala bilang Mo'allakat, gayunpaman isa lamang sa kanyang mga tula ang kasama.

Mga Kawikaan

The Poem of Tarafa (translated by William Alexander Clouston in 1881)[edit | edit source]

• Habang nagsasalita ako ng ganito sa aking sarili, ang aking mga kasamahan ay huminto sa kanilang mga dumadaloy sa tabi ko, at nagsabi, "Huwag kang mapahamak sa kawalan ng pag-asa, kundi kumilos nang may katatagan."

Ah, sabi ko, ang mga sasakyan na nag-alis sa aking makatarungang isa noong umaga nang ang tribo ni Malec ay umalis, at ang kanilang mga kamelyo ay tumatawid sa mga pampang ng Deda, ay parang malalaking barko. Paglalayag mula sa Aduli; o mga sasakyang-dagat ng mangangalakal na si Ibn Yamin, na ngayon ay lumiliko nang pahilig ang marino, at ngayon ay pinamamahalaan sa isang direktang landas; Ang mga barko, na naghahati sa mga bumubula na alon gamit ang kanilang mga prows, habang ang isang batang lalaki sa kanyang paglalaro ay naghahati sa kanyang kamay ng nakolektang lupa. Sa tribong iyon ay isang magandang antelope, na may itim na mga mata, madilim na mapupulang labi, at magandang leeg, magandang itinaas upang i-crop ang mga sariwang berry ng erac—isang leeg na pinalamutian ng dalawang kuwerdas ng perlas at topaze.